Ons eerste project op het Mediacollege is het verdiepen in een subcultuur, ik heb gekozen voor jonge klimaatactivisten omdat er veel over te vertellen is. Het klimaat is natuurlijk van groot belang voor de toekomst. Jonge klimaatactivisten zijn er daarom ook gepassioneerd mee bezig. Mijn doel is om mijzelf en anderen informeren over het belang van de klimaat.
Natuurlijk past niet elke klimaatactivist in precies dezelfde categorie, daarom verspreid ik deze text over drie verschillende subjecten. Ik ga het hebben over politieke standpunten, persoonlijkheid en als laatst maar zeker niet het minst populair, fashion. Ook vertel ik over fast fashion omdat dit een grote rol speelt bij veel activisten.
De reden waarom deze groep zo bezig is met de politiek is omdat we nou eenmaal in een crisis zitten; de klimaatcrisis. Voor klimaatactivisten is dit een priotiteit in het leven. Deze activisten zien hoe groot onze moderne problemen eigenlijk zijn en zien het als hun doel om mensen hierover te informeren
Hier in Nederland krijgen we allemaal leuke praatjes van ons kabinet over hoe we het land vergroenen, maar dit is niet snel en radicaal genoeg. Er moet dus iets aan gedaan worden. De macht ligt veels te veel bij de machtige partijen en ook de rijkste bedrijven. De activisten zien dit in en hebben daarom een voorkeur voor linkse partijen. Sociaal democratie is een populaire optie. Dit brengt me bij mijn volgend onderwerp, de sociale structuur. Deze twee onderwerpen zijn diep met elkaar verbonden in mijn subcultuur.
Etisch leven is een belangrijk aspect in het leven van een klimaatactivist. Als je invloed wilt hebben op de sociaal-ecenomische systemen is het vanzelfsprekend dat je denkt aan je medemens. Dit maakt de activist een stoïcistisch persoon. Wat betekent dat in plaats van je eigen emoties te voelen en dat je leven te laten besturen, duw je die zogezegd opzij. Je probeert logisch een probleem te analyseren voordat je instinctief reageert.
In mijn Beroepsopleiding werkstuk had ik het woord ‘egalitarisme’ gebruikt. Dit zou je kunnen beschrijven als de sociale term voor linkse partijen. Het draait dan om gelijkheid in mensen. Je denkt zo aan mensen in derde wereld landen die werkelijk leven in de dystopia die wij maken door te consumeren zonder te denken. Fast fashion is een goed voorbeeld daarvan.
De kledingstijl van mijn subcultuur wordt zeer beinvloed door wat er gaande is in de fashion industry momenteel. Derde wereld landen zijn vaak slachtoffers van buitenlandse bedrijven die zoeken naar goedkope arbeiders. Dit zijn dezelfde bedrijven die hunzelf adverteren als ‘green’. Dit heet ook letterlijk ‘greenwashing’ (term heb ik geleerd van Mario). Denk aan hoe de H&M een counscious label heeft, dit is misinformatie omdat veel mensen gaan er van uit gaan dat dit soort grote bedrijven niet zouden mogen liegen. Technisch gezien is het geen liegen maar bedrog en mooie praatjes zonder enige verandering. Grote bedrijven weten zich altijd om de regels heen te draaien.
Fast fashion beinvloed de kledingstijl omdat klimaatactivisten sneller naar bijvoorbeeld een vintage winkel gaan. Ze zijn bewust over de kleding die ze aanschaffen. Door minimalistisch te leven en alleen de essentials te kopen. Kleding die je koopt bij de H&M draag je misschien een maandje voordat het langzaam opbouwt in je kledingkast. Je ziet activisten sneller in een leuk vintage truitje dan een trui van de H&M die alleen is geproduceerd en verkocht om winst op te leveren.
Natuurlijk kan niet iedereen 100% passen in alle eisen van een ‘perfecte klimaatactivist‘. Ik wil dit delen om jou ook te inspireren om kleine veranderingen te maken die de wereld helpt op lange termijn. Denk twee keer na over wat je nou consumeert. Dat shirtje in de Bershka is mischien helemaal niet nodig als je realiseert hoelang je er eigenlijk mee rond loopt.
Dit is ook niet bedoeld als ‘communistische propaganda’. Ookal zou dat wel gezegd kunnen worden over mijn werk door wat mensen. Ik kan deze subcultuur erg waarderen maar ik ben zelf ver van perfect. Ik wil de lezer alleen op de hoogte brengen dat dit soort grote crisisen alleen samen opgelost kunnen worden. Als we niet nationaal, maar globaal op een grotere schaal kunnen praten over dit soort onderwerpen. Alleen samen maken we de wereld etischer. Heb respect voor je medemens. Of dat nou iemand is die in India woont, of je buurman. We’re in this together!